Ostatnio dużo czasu spędzam na sesjach songwriterskich, gdzie piszę utwory dla innych wokalistów. Jest to niesamowite doświadczenie, poznanie jakiejś części drugiej osoby,  jej doświadczeń, spróbować poczuć to co ona i wyrazić to w słowach. Bo jest tak wiele uczuć od miłości, radości, tęsknoty po ból, cierpienie, ale tak indywidualnie przeżywanej. Jesteśmy tak podobni a zarazem tak różni. Czytając książkę  o pisaniu tekstów, Jacek Cygan pięknie powiedział, że każdy z nas ma tak wyjątkową wrażliwość, że to co czujesz, przeżywasz, może być całkiem inaczej odebrane przez drugą osobę, twoja miłość, radość, może inaczej brzmieć niż moja. Tak mi to zapadło w pamięci. Czasem uważamy, że musimy być artystą, wyróżniać się totalną innością by być kimś wyjątkowym a wcale tak nie jest. Twoja wyjątkowość i moja może stworzyć piękne nowe dzieło w tym wypadku tekst, piosenkę. Więc nie szukaj w innych, poszukaj w sobie a później otwórz się na innych i razem dokonajcie czegoś pięknego.

Bronka